¡Nova especie de fungo en Galicia!: Asterophora salvaterrensis

Asterophora salvaterrensis Blanco-Dios - Fotografías: Amancio Castro

Ou yeah!, que diría Duffman. O novo achado made in Galicia se acaba de publicar no número 118 de Outubro-Decembro da revista Mycotaxon deste ano e, o protagonista, amén dos minúsculos e curiosos cogomelo que abren o artigo, é, por non variar, Jaime Blanco Dios, aka o "descubridor de setas ignoradas", e que xa coñeceredes se nos seguides a miúdo dalgún que oitro descubrimento coma a recente Arrhenia salvorana. Esta nova especie que nos trae o Nadal como remate de ano, e que se converte na cuarta descuberta dentro do xénero asterophora no mundo mundial, foi atopada en Leirado, Salvaterra de Miño (Pontevedra), e bautizada en consecuencia Asterophora salvaterrensis.

O xénero asterophora está formado por tres, ups!, catro especies de cogomelos parasíticos dos xéneros russula e lactarius e que medran sobre os carpóforos dalgunhas das especies destes. O noso cogomelo medraba sobre un exemplar podre de Russula nigricans que compartía con oitras especies de asterosphora (e que veremos proximamente noitro artigo), nun piñeiral de Pinus pinaster. Mención especial, polo tanto, para a visión de Jaime Blanco, quen foi quen de dar con este minúsculo cogomelo que, para máis inri, se misturaba con carpóforos doitras dúas especies de maior tamano facendo todavía máis difícil o chamar a atención ó tentar así pasar desapercibido. Bo ollo, meu.

Imos entón ca descripción deste pequeno gran descobremento. Pinchade abaixo en ler máis para seguirlle os pasos.

DESCRIPCIÓN

Sombreiro: de 0.5 - 4 mm de diámetro, plano-convexo ou aplanado co centro deprimido. Marxe primeiro involuta, logo moi ondulada. Zonado, marrón no disco e marrón verdoso ou ocre-marrón no resto, co marxe abracazado. Ennegrece coa idade ou coa manipulación.

Lamelas: Decurrentes, espaciadas, non bifurcadas, completamente furfuráceas de cor gris pálido ou gris. Aresta concolor, obtusa e sen lamélulas.

Pé: 1.5-10 x 0.5 - 1.5 mm. Central, uniforme ou lixeiramente máis amplo ou atenuado no ápice. Cheo. Completamente furfuráceo sobre fondo de cor marrón ou marrón negruzca.

Carne: Moi delgada, negra cando é exposta, finalmente de marrón a ocre. Sen olor nen sabor distintivos.

Hábitat: Sobre exemplar de Russula nigricans en piñeiral de Pinus pinaster.

Oitro novo segredo micolóxico da nosa terra desvelado. ¿Cantos máis esperan aínda ser achados? ¿E ó carón de cantos destes cogomelos pasariamos sen prestarlles sequera atención? ¿Cantos deles teriamos nas nosas mans para logo delvolver ó chan encollendo os ombros? A micoloxía é así, que diría un futbolista. Pensádeo un intre, mentres lle dicimos a Jaime dende aquí: ¡Noraboa polo achado!  
En fin, nos vemos estos días polas zonas de dunas da costa. Agora é o que se leva. Por suposto, andaremos refungando entre a area, e xa vos traeremos algún amiguiño da praia. Pero antes de que acabe o ano aínda quedan algunhas balas na recámara. Atentos.